Doniczka z butelki po wodzie. Instrukcja po hiszpańsku.

Co myślicie o tym projekcie? Fajny pomysł na weekendowe "zrób to sam"?

14. Tydzień Kina Hiszpańskiego cz.6.

Fabián i Mariela są małżeństwem od 25 lat. On zajmuje kierownicze stanowisko w banku. Ona jest psycholożką. Wiodą dostatnie, spokojne, poukładane życie. Wytrącony z równowagi nagłą śmiercią kolegi Fabián za namową spotkanego przypadkiem, niewidomego pisarza (ewidentne nawiązanie do Borgesa) zaczyna szukać prawdziwej pasji. Nawiązuje romans z piękną rzeźbiarką, kobietą z obcego mu świata. To uczucie, kompletnie zmieni jego życie.

Scenariusz powstał na podstawie sztuki teatralnej "Cita a ciegas" (Randka w ciemno), Mario Diamenta.

To mroczna i piękna opowieść o przypadkowych spotkaniach, równoległych światach, nieuniknionych miłościach, pożądaniu, sile przeznaczenia i autodestrukcji.
Historia pisarza i jego niespełnionej miłości sprzed lat przypomina, że można przez całe życie żałować czegoś, czego się nie zrobiło.
Natomiast wątek Marieli jest przykładem na to, że można nie znać człowieka, którego się kocha i z którym żyje się pod jednym dachem przez 25 lat. Fabián nagle stwierdza, że jego dotychczasowe życie było błędem, wypaczeniem, chorobą. "Jak można żyć bez ryzyka?"- pyta- "Jak mogłaś przeżyć tyle czasu bez pasji?"

W roli pisarza legendarny Federico Luppi, którego polscy widzowie mogą pamiętać z filmów takich jak „Labirynt fauna”, „Kręgosłup diabła”, „Martin”, „Wiatr”,  „To co nas łączy”. Fabiana zagrał ceniony w Argentynie Darío Grandinetti znany u nas z doskonałej kreacji w „Porozmawiaj z nią” Pedro Almodovara.

Nieunikonione (Inevitable)

Hiszpania, Argentyna 2013 ǀ 97'

Reżyseria: Jorge Algora

Scenariusz: Jorge Algora, Héctor Carré

Zdjęcia: Suso Bello

Muzyka: Berrogüetto

Występują: Federico Luppi, Darío Grandinetti, 

Mabel Rivera, Carolina Peleritti

Język oryginalny: hiszpański

Napisy: polskie, angielskie

Tłumaczenie: Monika Mazur BZIK IBERYJSKI

Festiwal Kina Hiszpańskiego w Maladze 2013 -  

Konkurs Główny

14. Tydzień Kina Hiszpańskiego cz.5.

Ten wpis jest zdecydowanie spóźniony, ale podczas maratonu, jakim było tłumaczenie list dialogowych i redagowanie prac innych tłumaczek, najzwyczajniej w świecie nie miałam czasu napisać więcej o filmach.
 

Zacznę od krótkiej listy filmów, które moim zdaniem należy obejrzeć. Kolejność bynajmniej nie jest przypadkowa.

1.     Sztokholm

2.     Syn Kaina

3.     Nieuniknione

4.     Czarne diamenty

5.     Przecież wszyscy ją kochamy

Jeśli zdążę przed otwarciem, w kolejnym wpisie zamieszczę uzasadnienie. Teraz przejdę do numeru 2 na mojej top 5. Zauważyłam, że po tym jak tłumaczy się film widać jakość dialogów. Muszę powiedzieć, że praca nad polskim tekstem była czystą przyjemnością. 

Syn Kaina to, nagrodzony na Festiwalu w Maladze, debiut reżyserski Jesusa Monllaó. To inteligentny i zaskakujący thriller psychologiczny na podstawie bestsellerowej powieści Ignacia Garcii-Valiño. Książka bardziej dogłębnie przedstawia dramat rodziny, w której czai się zło. Jej autor wykorzystał swoje wieloletnie doświadczenie w pracy na stanowisku psychologa szkolnego. Może dlatego bohaterowie powieści, i w konsekwencji, filmu są tak dobrze skonstruowani i wiarygodni.

Syn Kaina wciąga, skłania do stawiania sobie pytań „skąd w dziecku zło?”, „gdzie popełniono błąd?”, „kto zawinił?”. Szachy w książce będące metaforą, w filmie są całym światem. Dość ciekawie pokazanym, trzeba przyznać.

José Coronado (Nie zazna pokoju, kto przeklęty, Goya, Ciało) jest niezrównany w roli ojca. Obiecujący debiut Davida Solansa, chłopaka o niepokojąco intensywnym spojrzeniu. Jestem ciekawa jego dalszej kariery. Na uwagę zasługują też zdjęcia oraz wyjątkowo trafiony dobór lokalizacji ( zarówno plenerów i wnętrz). Przy okazji dowiedziałam się o istnieniu takiego gatunku jak thriller śródziemnomorski, o którym więcej o nim można poczytać (po hiszpańsku i angielsku) na oficjalnej stronie produkcji.

Myślę, że to jeden z lepszych filmów w jakich miał okazję zagrać weteran Jack Taylor. I jedna z ciekawszych propozycji w tegorocznym programie Tygodnia Kina Hiszpańskiego.

 

Syn Kaina  (Hijo de Caín)

Hiszpania 2013 ǀ 100'

Reżyseria: Jesús Monllaó

Scenariusz: Sergio Barrejón i David Victori

Zdjęcia: Jordi Bransuela

Muzyka: Ethan Lewis Maltby

Występują: Julio Manrique, José Coronado, David Solans, María Molins, Jack Taylor

Język oryginalny: hiszpański

Napisy: polskie, angielskie
Tłumaczenie: Monika Mazur BZIK IBERYJSKI

Festiwal Kina Hiszpańskiego w Maladze 2013 – Nagroda ASECAN – Najlepszy Debiut Scenopisarski

 

14. Tydzień kina hiszpańskiego cz.4.

 Mój faworyt. Absolutny numer 1. Nie możecie przegapić tego filmu.

Sztokholm.

W Warszawie odbędzie się tylko jedna projekcja. Film był już pokazywany w Polsce, podczas

zeszłorocznej edycji WFF.

Choć Rodrigo Sorogoyen po raz pierwszy opowiedział komuś tę historię już w kwietniu 2007, projekt zrealizowano 6 lat później za pomocą platformy crowdfunding. "Sztokholm" nakręcono w kilka dni, w jednym wnętrzu i na ulicach w centrum Madrytu.

Film w połowie z historii miłosnej zmienia się koszmar. To co łączy obie części, to ciągły dialog będący próbą sił, walką o kontrolę nad sytuacją. Obraz budzi polemikę, ponieważ wiele osób interpretuje go jako portret pokolenia, które nie ma pojęcia o miłości. Bezimienny on to typowy, bezczelny, żyjący wyłącznie chwilą weekendowy podrywacz, bezimienna ona to, podobno naiwna jak każda chcąca uwierzyć w kłamstwa o miłości, dziewczyna. Mimo, że to tylko jedna z możliwości interpretacji i to dość przygnębiająca, muszę przyznać, że z każdym z nich jestem w stanie się utożsamić.

Film jest naładowany emocjami, bardzo intymny. Ma fajną ścieżkę dźwiękową (do pobrania). Jest bardzo równo podzielony, estetyka obrazu dopasowuje się do zmiany nastroju, relacji między bohaterami. Dobre zdjęcia. No i aktorzy, oboje świetni a tych rolach. Aura Garido tą kreacją udowadnia, że zasługuje na tytuł nadziei hiszpańskiego kina (choć w Viral jest słaba). Javier Pereira słusznie dostał Goyę. I te dialogi! Tłumaczenie tego filmu sprawiło mi ogromną przyjemność.

Film podróżuje po festiwalach, przez długi czas utrzymywał się w top 3 płatnego serwisu filmowego filmin, a pierwszy nakład DVD sprzedał się we FNAC-ach jak ciepłe bułeczki i trzeba było dokładać.

Wrzucę poniżej własny tekst, który został wykorzystany w katalogu, na ulotce i na stronie. Nie mam siły ani czasu pisać nowego. Kończę ostatnie tłumaczenie, filmu zamknięcia 14. TKH.

Poznają się pewnej nocy na imprezie. On, czarujący, elokwentny i pewny siebie. Ona, wycofana, delikatna i nieśmiała. Z początku odrzuca jego awanse. On zrobi wszystko, żeby ją do siebie przekonać. Dla niego to noc, jak każda inna. Dla niej wyjątkowa. Rano okazuje się, że żadne z nich nie jest takie, jakim się wydawało jeszcze kilka godzin wcześniej. Oboje bezimienni, reprezentują pokolenie, które nie wie jak obchodzić się z miłością. To film o konsekwencjach igrania z uczuciami innych.

Sztokholm (Stockholm)

Hiszpania 2013│92'

Reżyseria: Rodrigo Sorogoyen

Scenariusz: Rodrigo Sorogoyen, Isabel Peña

Zdjęcia: Alejandro de Pablo

Muzyka: Juan Antonio Simarro

Występują: Javier Pereira, Aura Garrido

Festiwal Kina Hiszpańskiego w Maladze 2013 - Najlepsza Reżyseria, Najlepsza Aktorka, Najlepszy Debiut Scenopisarski

Nagroda Goya 2014-Najlepszy Debiut-Aktor

Tłumaczenie: Monika Mazur BZIK IBERYJSKI

Kilka linków dla osób znających hiszpański.  Wywiad z reżyserem https://vimeo.com/70016162 

Czym jest Stockholm: https://vimeo.com/25782849

14. Tydzień Kina Hiszpańskiego cz.3

                                         

El amor no es lo que era  / Ach, ta dzisiejsza miłość

Kiedy wracasz do swojego miasta po kilku miesiącach lub kilkunastu latach, wydaje się inne. Kiedy patrzysz na nie z dachu o 3 nad ranem, też wygląda inaczej. Walencja się zmienia. Życie bohaterów filmu, który nakręcono w tym pięknym mieście i jego okolicach, również.

Álex i Lucía są młodzi, niedawno się poznali. Ona, studentka pracująca w kawiarni nie ma czasu i odwagi na związek. On, młody lekarz nie powinien się angażować emocjonalnie, bo niebawem wybiera się na stypendium za granicę. Jednak między tym dwojgiem rodzi się nieplanowane uczucie. Wniosek: czas na zmiany.

Paz i Jorge są małżeństwem w średnim wieku. Ich namiętność i miłość już wygasły, a oni nie potrafią o tym rozmawiać. Na inne tematy chyba też już nie. Unikają siebie nawzajem. To naprawdę trudna sytuacja. Wniosek: czas na zmiany.

Albert i Irene byli parą wiele lat temu. Ona uciekła od niego. Teraz ponownie mają szansę na uczucie. Czy będą potrafili ją wykorzystać, skoro wcześniej im się nie udało? Chyba warto zaryzykować, żeby spędzić z kimś końcówkę życia. Wniosek: czas na zmiany.

Obsada: Aida Folch (Poniedziałki w słońcu), Petra Martínez (Słodkich snów, Złe wychowanie), Alberto San Juan (Słodkich snów, Casual Day, Wieczni kowboje) i Carlos Álvarez Novoa (Same, Nie zrywa się kwiatów – 14. TKH).

Po raz pierwszy na polskich ekranach wystąpią Blanca Romero i Nicolás Coronado.

El amor no es lo que era  /  Ach, ta dzisiejsza miłość

Hiszpania 2013 ǀ 89'

Reżyseria: Gabriel Ochoa

Scenariusz: Ada Hernández, Rafael Cobos, Gabriel Ochoa

Zdjęcia: Gabo Guerra

Muzyka: Julio de la Rosa

Występują: Alberto San Juan, Aida Folch, Carlos Álvarez-Novóa, Petra Martínez, Nicolás Coronado, Blanca Romero, Jose Coronado

Język oryginalny: hiszpański

Napisy: polskie, angielskie

Festiwal Kina Hiszpańskiego w Maladze 2013 – Film zamknięcia

14. Tydzień Kina Hiszpańskiego cz.2

Skoro Mañana umieściła już na fb zwiastun filmu, napiszę o nim kilka słów. Zacznę od tego, że polecam jego obejrzenie.

 15 lat i 1 dzień (15 años y un día) │reż. Mar Coll, Hiszpania 2012

Margo (Maribel Verdú nominowana za tę rolę do nagrody Goya) sama wychowuje nastoletniego syna i nie potrafi sobie z nim poradzić. Nigdy nie rozmawiają o nieżyjącym ojcu, ale widać, że chłopcu go brakuje. Jon ma dużo energii i nieprzeciętne pomysły. Kocha matkę, ale ma niebywały talent do pakowania się w kłopoty. Margo postanawia wysłać go na wakacje do dziadka, w nadziei, że były wojskowy nauczy chłopca dyscypliny. Max (Tito Valverde nominowany za tę rolę do nagrody Goya) mieszka sam w nadmorskiej miejscowości. Ceni spokój, porządek i rutynę. Wizyta chłopaka całkowicie je zburzy i zmusi go do zmian, na które wcale nie ma ochoty. Jon ponownie wpakuje się w tarapaty, tym razem bardzo poważne.

Chyba nie trzeba przedstawiać Maribel Verdú.
Jest znana w Polsce z pokazywanych na TKH: Siedem stołów bilardowych, Złote jaja oraz z Tetro, Labirynt fauna, I twoją matkę też.

Reżyserkę Gracię Cerejetę również możecie pamiętać z filmów takich jak Siedem stołów bilardowych, Ostatnia podróż Roberta Rylandsa.


15 lat i 1 dzień

15 años y un día

Hiszpania 2012 ǀ 106'        

Reżyseria: Gracia Querejeta  

Scenariusz: Gracia Querejeta, Antonio Santos Mercero

Zdjęcia: Juan Carlos Gómez

Muzyka: Pablo Salinas

Występują: Maribel Verdú, Tito Valverde,  Arón Piper,
Belén López,

Język oryginalny: hiszpański

Napisy: polskie, angielskie

Festiwal Kina Hiszpańskiego w Maladze 2013 – Najlepszy Film, Najlepszy Scenariusz, Najlepsza Oryginalna Ścieżka Dźwiękowa, Nagroda Specjalna Krytyków

7 nominacji do Nagród Goya